گاهی دوست داری میان این رفت و آمد های تاریک و روشن، کنجی پیدا کنی.
به خلوتی سکوت و با شلوغی افکارت آن را سراسر پر کنی.!
اما، هیچ کنج خلوتی را نمی یابی که بتوانی با خیال راحت آنجا بنشینی و گره های افکارت را یکی پس از دیگری باز کنی.
ادامه مطلب
درباره این سایت